به نقل از «خبرگزاری برنا»

زنگ خطر «فانتزی خودکشی» در بین برخی نوجوانان به صدا درآمد

تاریخ انتشار: ۱۹ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۹۷۸۸۳۹

عضو هیات مدیره انجمن علمی روانپزشکی کودک و نوجوان ایران گفت: نوجوانانی که مهارت حل مساله و کمک گرفتن از دیگران در آنها ضعیف است بیشتر در معرض اقدام به خودکشی قرار دارند.

به گزارش خبرگزاری برنا، نسرین دودانگی در وبیناری که به مناسبت روز جهانی پیشگیری از خودکشی و با تلاش انجمن علمی روانپزشکان ایران برگزار شد، درباره خودکشی در بین کودکان و نوجوانان اظهار کرد: بعضاً رویاپردازی نوجوانان و فانتزی‌هایی که درباره پس از مرگ دارند می‌تواند برای اقدام به خودشکی به آنها انگیزه دهد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی درباره «فانتزی خودکشی» در بین نوجوانان با ذکر مثالی توضیح داد: از جمله این فانتزی‌ها و رویاپردازی‌ها این است که نوجوان تصور می‌کند «اگر خودم را بکشم معروف می‌شوم»، «اگر خودکشی کنم افرادی که به من بدی کرده‌اند عذاب وجدان گرفته و اینگونه می‌توانم از آنها انتقام بگیرم» و این رویا پردازی‌ها احتمال اقدام به خودکشی را در بین نوجوانان زیاد می‌کند.

این روانپزشک با بیان اینکه وقتی اقدام به خودکشی قهرمان آمیز تلقی می‌شود انگیزه نوجوان برای اقدام به خودکشی نیز بیشتر می‌شود، تصریح کرد: برای مثال وقتی در رسانه‌ها اعلام می‌شود «دختری به دلیل عدم اجازه ورود به باشگاه ورزشی خودکشی کرد» و این دختر از این طریق معروف می‌شود، انگیزه سایر نوجوانان برای اقدام به خودکشی نیز زیاد می‌شود. به ویژه نوجوانانی که اعتماد به نفس پایینی دارند، خیلی مورد تایید اطرافیان نیستند، بازخورد مثبتی از اطرافیان نمی‌گیرند؛ اقدام به خودکشی برای جلب رضایت دیگران در آنها انگیزه ایجاد می‌کند. از این رو در انتشار اخبار باید به این موارد توجه کرد.

به گفته عضو هیات مدیره انجمن علمی روانپزشکی کودک و نوجوان ایران، بر خلاف تصور عموم که اصطلاحاً فکر می‌کنند «عقل کودکان به خودکشی قد نمی‌دهد»، بسیار شاهد افکار خودکشی در کودکان هستیم و این افکار می‌توانند از سنین خیلی پایین در بین کودکان نیز وجود داشته باشد.

این فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان با بیان اینکه خودکشی در بین نوجوانان مسری است،  تصریح کرد: نوجوانان خیلی از هم تاثیر می‌گیرند چراکه در دورانی قرار دارند که روابط اجتماعی‌ آنها بسیار برایشان اهمیت دارد. از این رو اگر در معرض اخبار مربوط به خودکشی قرار گیرند و خبر اقدام به خودکشی هم سن و سال خود را بشنوند احتمال اقدام به خودکشی در آنها زیاد می‌شود.

دودانگی معتقد است که برای پیشگیری از خودکشی در نوجوانان باید افراد در معرض خطر و علایم هشدار دهنده اولیه را شناخت.

به گفته عضو هیات مدیره انجمن علمی روانپزشکی کودک و نوجوان ایران، خودکشی به صورت «تکانی» در بین نوجوانان رخ می‌دهد و نوجوانان بدون برنامه‌ریزی از پیش انجام شده وقتی در شرایط بحران قرار می‌گیرد با احساس ناامنی، استیصال و شکست تصور می‌کند که بهتر است خودشان را بکشند، از این رو ابزارهای کشنده نباید در دسترس نوجوانان باشد.

این روانپزشک درباره پروتکل‌های لازم برای انتشار اخبار خودکشی در رسانه‌ها، توضیح داد: باید تا احد امکان پوشش خبری این امر محدود باشد. بسیاری از موارد اصلا لازم نیست مطرح شده و یا بزرگ نمایی شوند. رسانه‌ها نباید خودکشی افراد را به عامل خاصی منتسب کنند. برای مثال تصور کنید در رسانه‌ها مطرح شود «کودکی به دلیل نداشتن تبلت خودکشی کرد» و این در حالی است که خودکشی تحت تاثیر عوامل مختلف است و قطعا یک عامل نمی‌تواند باعث این اتفاق شود.

بنابراین بیان این خبر به این شکل این استنباط را ایجاد می‌کند که نداشتن تبلت باعث خودکشی شده و تنها راه مقابله با نداشتن تبلت، خودکشی است.

وی همچنین تاکید کرد که در اخبار مربوط به خودکشی نباید به نام، سن و روش اقدام به خودکشی توسط کودک اشاره شود و بهتر است این اخبار در صفحه اصلی سایت‌ها و رسانه‌های خبری قرار داده نشوند.

دودانگی با بیان اینکه بهتر است عکس، فیلم، جزییات و روش اقدام به خودکشی در رسانه‌ها پخش نشود، یادآور شد: نباید خودکشی کودک و نوجوان را یک اقدام هیجان انگیز، دراماتیک، قهرمانانه و یا در پاسخ به اتفاقی خاص عنوان کرد. در غیر این صورت کودک و نوجوان برای اقدام به خودکشی ترغیب می‌شوند.

این فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان همچنین این خبر را هم داد که قرار است «گاید لاین» و راهنمای پیشگیری از خودکشی کودکان و نوجوانان توسط انجمن روانپزشکی کودک و نوجوان ایران تدوین شده و در اختیار کارشناسان بهزیستی قرار گیرد تا به آنها آموزش‌های لازم داده شود و این کارشناسان بدانند نحوه برخوردشان با تماس گیرندگان خطوط مداخله در بحران باید چگونه باشد.  

انتهای پیام/

آیا این خبر مفید بود؟ 0 0

نتیجه بر اساس 0 رای موافق و 0 رای مخالف

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: جوانان خودکشى

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۹۷۸۸۳۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

روند افزایشی خودکشی از ۱۳۸۸ تا ۱۴۰۱

خودکشی، امری عمومی در جوامع انسانی است. از این رو، می‌توان آن را هم در تمام جوامع و هم در دوره‌های گوناگون تاریخی سراغ گرفت. هر چند خودکشی با عوامل محیطی و اجتماعی ارتباطی تنگاتنگ دارد، اما همیشه و در هر شرایطی به عنوان مسأله اجتماعی بروز پیدا نمی‌کند. آن چه که خودکشی را در سطح مسأله اجتماعی بازنمایی می‌کند، از یک سو نرخ خودکشی و از سوی دیگر احساس عمومی نسبت رواج آن و نیز تمایل به خودکشی است. نرخ خودکشی هر چند خود را در آمارها نشان می‌دهد، اما در مواجهه با مصادیق خودکشی، فهم عامه نیز درکی از رسیدن تعدد خودکشی به مرزهای نوعی از ترس اجتماعی دارد؛ چرا که خودکشی در شرایط آنومیک و بحرانی، پدیده‌ای سرایتی است و با گسترش و تنوع آن، افراد مستعد را به خود مشغول می‌کند.

-اگر فضای اجتماعی تقویت کننده این تمایل و احساس باشد، خودکشی مانند یک ویروس ذهنی، افراد بسیاری را با خود درگیر می‌کند. خودسوزی زنان ایلامی نمونه بارز این سرایت‌پذیری است. خودکشی پزشکان نیز از این نوع است؛ وقتی پزشکی که از نظر ما دارای شغلی با منزلت اجتماعی بالایی است و به نظر موفق می‌آید، به عنوان فردی اثرگذار بر محیط خود نقش‌آفرینی می‌کند، دست به خودکشی می‌زند، دیگر پزشکان را به عنوان راهی برای رهایی از فشارهای محیطی به اندیشه وامی‌دارد. این که در مدت کوتاهی، جامعه با خودکشی افرادی مواجه شده که پیش از آن یا در این باره خبری نمی‌شنید و یا چنان نادر بود که شاخک‌های فهم عامه نسبت به آن به عنوان موضوعی متفاوت حساس نمی‌شد، واجد اهمیت است. ۲۰ خودکشی موفق پزشکان در سال گذشته، عدد کوچکی نیست که بتوان به سادگی از کنار آن گذشت. خودکشی کارگران در محل کار خود از طریق حلق آویز و یا خودسوزی که سال گذشته موارد متعددی گزارش شد، از این زمره است که می‌تواند به راحتی به دیگرانی که آن شرایط را دارند، سرایت کند.

وقتی به خودکشی به عنوان پدیده اجتماعی نگاه می‌کنیم، باید آمار آن و روند تحولات آن را مورد توجه قرار دهیم. متأسفانه آمار خودکشی در ایران چندان دقیق نیست. سابقه گردآوری منظم آمار خودکشی در ایران چندان طولانی نیست و ما اطلاعات دقیقی از آمار خودکشی دهه‌های گذشته را یا نداریم و یا دقیق نداریم. به عنوان مثال، آمار ثبتی مشخصی از خودکشی پیش از انقلاب و دو دهه اول پس از پیروزی انقلاب اسلامی نداریم. در حال حاضر نیز بین آمار انتشار یافته از سوی مرکز آمار ایران در سالنامه‌های آماری که عمدتا متکی به آمار نیروی انتظامی است با آمار پزشکی قانونی تفاوت وجود دارد که قابل توجیه است(اولی مربوط به خودکشی در صحنه وقوع خودکشی و دومی مربوط به نتیجه خودکشی پس از رساندن فرد به بیمارستان و عدم موفقیت درمان در مورد تعدادی دیگر می‌شود)، اما انتشار دوگانه آن می‌تواند موجب خطای توصیف و تحلیل پدیده خودکشی شود.

به عنوان مثال داده‌های سالنامه آماری مرکز آمار ایران طی سال‌های ۱۳۸۰ تا ۱۳۹۱ نشان می‌دهد که ۲۷۱۶۸ نفر بر اثر خودکشی فوت شده بودند. این در حالی است که براساس آمار سازمان پزشکی قانونی کشور فوت‌شدگان ناشی از خودکشی در این دوره ۳۸۶۹۱ نفر بود که حدود ۱۱۵۲۳ نفر بیشتر از مرکز آمار ایران است. به هر صورت باید در نظر داشته باشیم که آمار موجود در ایران، حداقلی است و واقعیت تعداد خودکشی بیش از تعدادی است که اعلام می‌شود؛ چرا که باید در نظر گرفت که ما در ایران با نوعی از پنهان کاری در بیان خودکشی در برخی از لایه‌های اجتماعی به خاطر انگ خودکشی مواجه هستیم، و یا حتی نگاه امنیتی به خودکشی در بین برخی افراد و سازمان‌ها می‌تواند در انتشار آمار خودکشی سهم داشته باشد. با این حال، بر اساس آمار منتشر شده که وضعیت حداقلی را به نمایش می‌گذارد، میزان و روند خودکشی در ایران، قابل تأمل است و نیازمند توجه خاص به شرایطی که در حال تشدید خودکشی در ایران است.

اطلاعات آماری مربوط به خودکشی در سال گذشته(۱۴۰۲) هنوز منتشر نشده است، اما در سال ۱۴۰۱ بنا به گفته رییس مرکز مشاوره دانشگاه علوم پزشکی ایران بیش از ۶ هزار نفر بر اثر خودکشی فوت کرده‌اند که به نظر می‌رسد در سال ۱۴۰۲ افزایش قابل ملاحظه‌ای داشته است. تعداد خودکشی منجر به فوت در سال ۱۴۰۰ از سوی نیروی انتظامی ۵۰۸۵ نفر بیان شد که در سال ۱۴۰۱ حداقل ۱۸ درصد رشد داشته است. اگر سال ۹۵ را برای مقایسه در نظر بگیریم، تعداد خودکشی منجر به مرگ در ایران حدود ۵۹ درصد رشد داشته است. این میزان رشد، نشان می‌دهد که نمی‌توان مدعی بود رشد خودکشی تابعی از رشد جمعیت است؛ چرا که جمعیت ایران طی این ۷ سال، ۵۹ درصد رشد نداشته است. رشد جمعیت ایران در سال ۱۴۰۱ در مقایسه با سال ۹۵ حدود ۹.۵ درصد می‌شود؛ بنابر این، درصد رشد خودکشی در ایران طی این مدت حدود ۶.۲ برابر درصد رشد جمعیت بوده است. پس باید علل افزایش میزان خودکشی را جای دیگری جستجو کنیم.

از زوایه‌ای دیگر به آمار خودکشی در ایران نگاهی بیاندازیم. نرخ خودکشی موفق که بر مبنای ۱۰۰ هزار نفر محاسبه می‌شود در سال ۱۴۰۱ بنا به گفته رییس مرکز مشاوره دانشگاه علوم پزشکی ایران به ۷.۴ نفر رسید. کافی است بدانیم نرخ خودکشی در سال ۱۳۸۸ حدود ۴.۱ نفر بود؛ یعنی طی ۱۴ سال اخیر بر نرخ خودکشی ۳.۳ نفر افزوده شده است. به عبارتی، نرخ خودکشی در دو دهه اخیر رو به فزونی بوده است و در مقایسه با سال ۸۸ فاصله اندکی تا دو برابر شدن دارد. این در صورتی است که نرخ اقدام به خودکشی در اوایل دهه ۶۰ حدود ۱.۳ بود؛ که قطعا نرخ خودکشی‌های موفق در آن سال بسیار کمتر از این میزان است. با توجه به این که به ازای هر خودکشی موفق بین ۲۰ تا ۳۰ برابر اقدام به خودکشی داریم، احتمالا در سال ۱۴۰۱ بین ۱۲۰ تا ۱۸۰ هزار اقدام به خودکشی داشتیم.

حال اگر حد وسط این دو را در نظر بگیریم بر حسب ۱۵۰ هزار اقدام به خودکشی، نرخ اقدام به خودکشی ۱۷۶.۵ خواهد بود؛ یعنی در سال ۱۴۰۱ از هر ۱۰۰ هزار نفر ۱۷۶.۵ نفر اقدام به خودکشی کرده‌اند که در مقایسه با ابتدای دهه ۶۰ نرخ اقدام به خودکشی حدود ۱۳۵ برابر شده است. این افزایش عجیب، ناشی از شرایط کلان حاکم بر جامعه ایران و سیر تحولات آن در چند دهه گذشته است. باید توجه داشت که انباشت مسائل در شرایط کنونی به‌ویژه چند سال اخیر، به شرایط فوق هشدار رسیده و ضروری است نهادهای مسئول نسبت به آن توجه ویژه داشته باشند. این توجه نه در تقویت فعالیت‌های مددکاری مانند اورژانس ۱۲۳ ـ که البته در جای خود بسیار مهم است ـ بلکه به تغییر رویه‌هایی معطوف است که جامعه ایرانی را با بحران گذران زندگی و فرایند کاهش شأن انسانی افراد در موقعیت‌های پایدار و بازتولیدشونده توهین و تحقیر و تبعیض، و نادیده گرفتن حقوق شهروندی و حق فردیت مواجه کرده است.

نرخ خودکشی موفق در ایران از سال ۱۳۸۸ تا ۱۴۰۱(به ازای ۱۰۰ هزار نفر)

بیشتر بخوانید:

۲۱۶۲۱۶

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901656